تعیین تابع همدوسی زمانی به روش قطبیدگی سنجی

چکیده پایان نامه حاضر شامل شش فصل است .فصل اول به مفهوم کیفی همدوسی می پردازد و همراه آن تاریخچه ای از مراحل توسعه موضوع آورده می شود.فصل دوم رهیافتی به تعریف کمی درجه همدوسی و بعضی قوانین و قضایا،مثل قوانین تداخل و قضیه وان سیتر- زرنیک و نیز تائید تجربی این قضیه دارد.درفصل سوم به چند مورد کاربرد نظریه همدوسی،شامل اندازه گیری قطر زاویه ای ستارگان،اثر چگالنده روی توان تفکیک میکروسکوپ و تعیین توزیع انرژی خطوط طیفی،اشاره میشود.فصل چهارم به چندروش معمول اندازه گیری همدوسی زمانی و فضایی،مثلا" روش تمام نگاری،استفاده از تداخل سنج نور قطبیده و...اختصاص یافته است .فصل پنجم که عنوان پایان نامه رادارد،روش جدیدی رابرای تعیین تابع همدوسی زمانی معرفی می کند که این روش بر اساس تغییر درجه قطبیدگی نور بااختلاف راه درتداخل سنج مورداستفاده است .نشان می دهیم که تابع درجه قطبیدگی از اختلاف راه دراین روش شبیه تابع نمایانی از اختلاف راه درروش مایکلسون است .فصل ششم کارهای تجربی انجام شده و نتای آزمایشگاهی به دست آمده را دربردارد.چشمه های نوری بکاررفته نور قرمز کادمیوم لیزر هلیوم نئون و چراغ سدیم هستند .